| Nawigacja |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Ona ma wszystko na głowie,
dlatego leci jej to z rąk.
Na jednym gazie smaży, zmywa,
wyciera kurz ze Złotopolskich.
Potrafi być w kilku miejscach naraz.
Wszędzie jest jej za mało.
W piątek macha ręką na obiad
– szuka niedzielnego schabu.
W nocy nie śpi– odmierza różańcem,
czy zegar na tyknięciach nie oszukuje.
Przed świtem, biegnie obudzić koguta.
Boi się, że słońca z dzioba nie wypuści.
Nosem garba podpiera i chodzi,
byleby śmierć jej na łóżku nie zastała.
Inaczej umarłaby ze wstydu,
dopiero potniej ze zmęczenia.
02 VII 2008
|
|
|
|
|
|
| |
Desperaci 11647 odwiedzający |
|
|
|
|
|
|
|
